Vreemdelingebeleid te Brugge

Ik verbleef voor mijn laatste jaar rechten (1993-1994) aan de Universiteit te Rouen (Frankrijk) midden tal van nationaliteiten, cultuurverschillen en religies.

Iedereen is welkom

Gedurende dat jaar leerde ik de diverse culturen, maar ook diverse religiën kennen. Zo deed mijn buurman mee met de rammadan en at ik ’s nachts een stukje mee met hem. Toen las ik ook het boek van Prof. dr. David Pinto, expert migratie, inburgering en diversiteit, te Nederland met de titel “Het virus cultuurverschillen”. Door mijn eigen levenservaringen en door het boek te lezen, begreep ik dat de oplossing tot integratie is elkaars cultuur leren kennen en dezelfde taal te spreken. Wat een mens thuis doet is uiteraard privé.

Met de verkiezingen van oktober 1994 was één van mijn programmapunten dan ook “vreemdelingenbeleid”. Het thema verzwijgen en hoofd in het zand stoppen is volgens mij immers de oorzaak van zwarte zondag in 1991.

Als notaris ontmoet ik veel mensen waaronder ook vreemdelingen en allen zijn ze welkom. Prachtig om te zien hoe velen de Nederlandse taal machtig zijn. Dezelfde taal spreken is een belangrijke aanzet om irritaties tussen de verschillende culturen te vermijden. En is zo een aanzet naar het deelnemen aan het maatschappelijk leven. Deelnemen aan het maatschappelijk leven is geen gunst, maar is een recht en een plicht die intrinsiek met het mens-zijn is verbonden.

De irritaties, afwijzingen en andere negatieve gevoelens over en weer tussen autochtonen en allochtonen zijn er op vandaag nog evenveel als in 1994. Op mijn kantoor gaat het over meer dan juridische begrippen… De frustraties worden veel eerder veroorzaakt door onwetendheid van elkaars normen, waarden, omgangscodes en leefregels en door gebrek aan communicatie.

Het beleid moet er dan ook één zijn waarbij alle burgers inzicht en kennis krijgen van de maatregelen die er genomen worden voor de integratie van de nieuwe burgers. Door juist te communiceren zal de ergernis verdwijnen en zal er wederzijds begrip ontstaan.

Voor mij dus een thema die ik nooit zal uit de weg gaan en die moet bespreekbaar zijn!

#dewegvooruit met #wouterbosuyt